Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

Παραλογισμός Δίχως Τέλος…

…Η αλλιώς η δεύτερη εφορία που πραγματοποιήθηκε στις 20/11 για να ολοκληρωθεί η διαδικασία εισδοχής νέων οικοτρόφων από παλαιότερα έτη στην εστία μας. Οι προθέσεις ΕΜΠ και ΕΙΝ ήταν και πάλι ξεκάθαρες. Για άλλη μια φορά βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την πάγια τακτική τους να αγνοούν τις αποφάσεις του φοιτητικού μας συλλόγου (και όχι μόνο…), να υπεκφεύγουν να δώσουν απάντηση σε θέματα που αφορούν την καθημερινότητά μας και να ρίχνουν την ευθύνη της έλλειψης δωματίων στους ίδιους τους οικότροφους, παραβλέποντας την έλλειψη εστιών πανελλαδικά.

Πιο συγκεκριμένα , άνοιξε και πάλι το θέμα της απομάκρυνσης όσων έχουν περάσει το 7ο έτος φοίτησης. Ο σύλλογος οικοτρόφων επανειλημμένα έχει πάρει αποφάσεις στήριξης των ατόμων αυτών, καθώς είναι αυτονόητο ότι κάποιος που έχει φτάσει στο 8ο ή και σε μεγαλύτερο έτος φοίτησης δεν το έκανε από φετίχ ή τεμπελιά αλλά λόγω σοβαρών προβλημάτων που αντιμετώπισε. Παρ΄όλα αυτά διοίκηση και ΕΙΝ εμμένουν στην αρχική τους θέση, ζητώντας την αποχώρησή τους, ακόμα και με εκβιαστικό τρόπο (βλέπε απειλές για εξώδικα, αλλαγή κλειδαριών) και θέτοντας το ψευτοδίλλημα ¨τον 8ετή ή τον 1ετή¨. Το ίδιο παράλογη είναι και η πρόταση που ακούστηκε να δίνεται παράταση μόνο σε όσους περνάνε τουλάχιστον ένα μάθημα ανά εξάμηνο. Πρόταση που όχι μόνο έχει καθαρό ανταποδοτικό χαρακτήρα (περνάς μάθημα =>παραμένεις στις εστίες), αλλά ανοίγει και τον δρόμο για την μετάλλαξη των κριτηρίων εισδοχής από κοινωνικοοικονομικά σε ανταποδοτικά. Έτσι τα δωμάτια πλέον δεν θα τα δικαιούνται οι οικονομικά αδύναμοι, αλλά οι ¨καλοί φοιτητές¨.

Ο σύλλογος ήρθε όμως ξανά αντιμέτωπος και με την συστηματική άρνηση της πρυτανείας για απόδοση του κτιρίου 14 σε φοιτητές, παρά και την απόφαση του συλλόγου οικοτρόφων, αλλά και φοιτητικών συλλόγων του πολυτεχνείου. Αποδεικνύεται έτσι με τον πιο εξόφθαλμο τρόπο ότι πρυτανεία και ΕΙΝ ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα για όσους συμφοιτητές μας, παρά τις αυξημένες ανάγκες τους, αποκλείονται από τις εστίες, την ίδια ώρα που δεσμεύουν δωμάτια (και όχι μόνο του κτιρίου 14) για την χρήση τους ως ξενώνες (φιλοξενίες καθηγητών, υποτροφίες και άλλα). Προφανώς η απόδοση αυτών των δωματίων δεν θα λύσει το μόνιμο πρόβλημα στέγασης, αλλά θα είναι μία νίκη του κοινωνικά δίκαιου και αναγκαίου απέναντι σε αυτούς που επιθυμούν την αποδόμηση της δημόσιας και δωρεάν σίτισης και στέγασης.

Πέρα όμως από όλα τα προηγούμενα, χαρακτηριστικό είναι ότι καθ΄όλη την διάρκεια της εφορίας έγινε πολλές φορές παραπομπή στον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας των εστιών, που δημιουργήθηκε εν αγνοία των οικοτρόφων και ο σύλλογος επανειλημμένα τον έχει απορρίψει. Ο Σπαθής μάλιστα δήλωσε ότι ο κανονισμός έχει συνταχθεί μαζί με τον πανελλήνιο σύλλογο οικοτρόφων εστιών, χωρίς να υφίσταται καν τέτοιος σύλλογος(!). Απαράδεκτη όμως ήταν και η στάση της Ένωσης, αφού επικαλέστηκε και αυτή αρκετές φορές τον εσωτερικό κανονισμό, νομιμοποιώντας τον με αυτό τον τρόπο και την ίδια στιγμή που στις συνελεύσεις τάσσεται εναντίον του. Επιπλέον οι ευθύνες για την ύπαρξη κατειλλημένων δωματίων μετακυλήθηκαν ξανά στους οικότροφους, που καλούνται να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, ενώ όπως είναι γνωστό οι καταλήψεις έγιναν και παραμένουν τόσα χρόνια με την ανοχή και την συγκάλυψη τόσο της διοίκησης όσο και του Σπαθή. Τέλος όταν απαιτήθηκε άμεση απόδοση των κονδυλίων για τα πολιτιστικά τμήματα, οι εκπρόσωποι του ΕΙΝ απάντησαν ότι δεν διατίθενται εδώ και πολλά χρόνια σε καμία εστία και αποχώρησαν(!).

Απέναντι σε αυτές τις θέσεις, εμείς πρέπει να υπερασπιστούμε τον κοινωνικό χαρακτήρα των εστιών και να διεκδικήσουμε όλα αυτά που είναι αναγκαία για την αξιοπρεπή μας διαβίωση σε αυτόν τον χώρο.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΕΣ

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ


Πού βρισκόμαστε;


Βρισκόμαστε στην αρχή της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς, σε μία από τις πιο ζωντανές περιόδους για τις εστίες. Είναι μία συγκυρία κοινωνικά και πολιτικά ενεργή μιας και νέοι οικότροφοι μπαίνουν στις εστίες αλλά και ταυτόχρονα ο σύλλογος έρχεται αντιμέτωπος με το διαρκές πρόβλημα ελλειμματικής στέγασης των φοιτητών. Συγκεκριμένα οι εστίες σήμερα επαρκούν μόλις για το 2% των φοιτητών που βρίσκονται στην Αθήνα, ποσοστό που αποδεικνύει την πολιτική κατεύθυνση που μπαίνει από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών για κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας.

Αυτό το πρόβλημα διαφαίνεται πολύ έντονα και στα αποτελέσματα της εφορίας που έγινε στις 20/10. Αποδεικνύεται για ακόμη μία φορά ότι από τις εστίες αποκλείονται συμφοιτητές μας με πολύ αυξημένες ανάγκες την ίδια στιγμή που Πρυτανεία και ΕΙΝ δεσμεύουν δωμάτια για τη χρήση τους ως ξενώνες.
Σε αυτήν την εφορία ο σύλλογος ήρθε αντιμέτωπος κυρίως με τις παρακάτω αντιδραστικές κατευθύνσεις που μπαίνουν από ΕΙΝ και ΕΜΠ :
  • Απειλές με εξώδικα κατά των 8ετών.
  • Συστηματική άρνηση της πρυτανείας για την απόδοση του κτηρίου 14 στους φοιτητές.

Προφανώς η απόδοση αυτών δωματίων δεν θα λύσει το μόνιμο πρόβλημα στέγασης αλλά θα είναι μία νίκη του κοινωνικά δίκαιου και αναγκαίου απέναντι σε αυτούς που επιθυμούν την αποδόμηση της δημόσιας και δωρεάν σίτισης και στέγασης.


Πώς καλούμαστε να απαντήσουμε;


Από την αρχή της χρονιάς έχει γίνει προσπάθεια για αρκετές γενικές συνελεύσεις οι οποίες δεν μπόρεσαν να αποφασίσουν λόγω έλλειψης απαρτίας. Αυτή η κατάσταση απορρέει από συγκεκριμένη πολιτική πρακτική παρατάξεων του συλλόγου που προσπαθούν συστηματικά να αναδείξουν το ΔΣ σε αποφασιστικό όργανο και να υποβαθμίσουν-σαμποτάρουν το ρόλο των Γενικών Συνελεύσεων. Έτσι οδηγούμαστε σε περίεργες και επικίνδυνες πρωτοβουλίες συγκεκριμένων προσώπων και λογικών που έρχονται σε σύγκρουση με τις αποφάσεις και τις πρακτικές που έχει επανειλημμένα υιοθετήσει η Γενική Συνέλευση (επιστολές, τρόπος υπεράσπισης 8ετών…)
Σε αυτές λοιπόν τη περίστασεις κρίνεται απαραίτητη τη συμμετοχή όλων μας στη

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
την ΔΕΥΤΕΡΑ 3/11 στις 20.00 στο στέκι


Θεωρούμε ότι σαν σύλλογος πρέπει να διεκδικήσουμε αποφασιστικά :

  • Την απόδοση ΟΛΩΝ των δωματίων στους οικότροφους (κτήριο 14, υπενοικιάσεις, κατειλημμένα)
  • Το σταμάτημα της νέας περίφραξης που συνδέεται άμεσα με την υπεράσπιση του ασύλου και των καθημερινών μας αναγκών
  • Στήριξη των εργαζομένων στην εστία μας. Απαίτηση για δημόσιο, μόνιμο και επαρκές προσωπικό.